zenskidrugiplan

Drugoplanowa rola żeńska

6) Blythe Danner (Hello I Must Be Going)

Słodko-gorzki charakter filmu Todda Louiso z początku sugeruje, że kreacja Blythe Danner będzie standardowym, komediowym portretem apodyktycznej matki. Nie jest to stwierdzenie nieprawdziwe. Ruth to kobieta przyzwyczajona do wysokiego poziomu życia, jej codziennością rządzą harmonogramy i terminy, może więc pozwolić sobie na odrobinę krytyki wobec córki. Roli na szczęście nie ograniczono tylko do kilku kłótni i wścibskich, matczynych sugestii. Kiedy poczucie ładu, jakie Ruth wokół siebie wytworzyła ulega zniszczeniu, nie zostaje jej nic więcej prócz rozpaczy i desperackich gestów. Danner traktuje tą kobietę z sympatią, pozwala, aby stała się bliska publiczności.

5) Gina Gershon (Killer Joe)

Gershon i McConaughey w obrazie Friedkina grają scenę, która z pewnością dołączy do grona najniezręczniejszych epizodów w historii kina. Na dodatek powodują, że widz nigdy nie spojrzy na kurczaka z KFC w ten sam sposób. Pomijając kontrowersyjny incydent, aktorka ofiarnie wciela się w kobietę bezwstydną, manipulantkę, która za własne grzechy płaci kolosalnym upokorzeniem. W powyższym klipie można zauważyć, że Gershon doskonale gra swoim ciałem - proszę zwrócić uwagę na choreografię nakładania perfum i poprawiania makijażu (mówię serio!).

4) Eugene Domingo (Ang babae sa septic tank)

Odsyłam do starego artykułu: http://flatflare.blogspot.com/2012/08/aktorzyaktorki-cz-ii.html

3) Helene Florent (Cafe de flore)

Carole jest kobietą pełną tesknot i pragnień, nieustannie powracającą do swojej pierwszej miłości. Szuka znaczeń w wizjach, w których pojawia się mały chłopiec, wierzy, że ktoś pragnie przekazać jej wiadomość. Tworzy nowe obsesje, ponieważ nie potrafi się pogodzić z rozczarowaniem. Jej stan emocjonalny nie wynika z młodzieńczych kaprysów, ale z licznych przyzwyczajeń, z którymi musiała się rozstać. Łagodna powierzchowność Helene Florent sprawia, że cierpienie Carole staje się subtelne, bardziej zrozumiałe dla widza. 

2) Ann Dowd (Compliance)

Ann Dowd gra menedżerkę restauracji fast-food, jednostkę pozbawioną pewności siebie, niezdarnie próbującą zdobyć respekt wśród swoich pracowników. To bardzo uniwersalny obraz kobiety w średnim wieku, która przez lata kompromisu wylądowała w życiowym czyśćcu, godząc się na przeciętność (jej partner jest nieodpowiedzialnym alkoholikiem, swoją pracę wykonuje mało rzetelnie, ponieważ odczuwa strach przed utratą stanowiska i ma słabe zdolności przywódcze). Sama aktorka stwierdziła, że Sandra w przeszłości przeżyła szereg upokorzeń, które odebrały jej kontrolę nad własnym losem. Ann Dowd oddaje te wszystkie niuanse przez nieznaczne gesty, spojrzenia, nerwowe uśmiechy.

1) Lea Seydoux (L'enfant d'en haut)

"Twoja siostra" to w esencji opowieść o dwóch niedojrzałych ludziach (fizycznie lub psychicznie), którzy albo rezygnują z narzuconych im ról, albo przyjmują te, które zupełnie im nie odpowiadają. Kontakt między rodzeństwem opiera się na ambiwalentnych spojrzeniach, sugestywnych gestach albo zupełnym odwróceniu ról. Lea Seydoux gra względnie dorosłą Louise, która dąży do samodestrukcji przez źle umieszczone żądze, brak ambicji i strach przed odpowiedzialnością. Jak dotąd najdojrzalsza kreacja młodej Francuzki.